انقلابی در تشخیص پزشكی؛
پزشكی شخصی سازی شده با حسگرهای دقیق قابل كاشت در بدن
گوپا: به واسطه ی حسگرهای بسیار كوچك قابل كاشتی كه می توانند در زمان تولید مشكلات سلامتی، اخطار بدهند، پزشكی شخصی سازی شده، قدمی روبه جلو برای مصرف كنندگان است و حتی می تواند به تریاژ سربازان زخمی هم كمك نماید. این حسگر، چشم اندازی برای خانواده ای از دستگاه هاست كه دانشمندان در حال گسترش آن ها هستند.
به گزارش گوپا به نقل از دویست وپنجاه وپنجمین نشست و نمایشگاه ملی انجمن شیمی آمریكا (ACS)، "ناتالی ای. ویسینیسكی"، از مجریان این پروژه می گوید: «دیگر حسگرهای قابل كاشتی كه در بازار هستند، موانع قابل توجهی دارند. آن ها اغلب پاسخ جسم خارجی سیستم ایمنی را برمی انگیزند كه سبب می گردد حسگر با سلول های التهابی یا بافت اسكر پوشانده شود. این پوشش می تواند دستگاه را از مویرگ ها جدا كند و جلوی سنجش دقیق تغییرات شیمیایی را بگیرد. ازاین رو حسگر بعد از چند هفته یا چند ماه، از كار می افتد».
"ویسینیسكی" و همكارانش این مشكل را با فریب دادن بدن حل كرده اند. بنابراین، بدن دیگر نمی تواند حسگر را بعنوان شیء خارجی شناسایی كند.
این سنسورها كوچك تر از یك دانه برنج هستند و با داربست های هیدروژلی تولید شده اند كه مانند لنز تماسی انعطاف پذیر است.
"ویسینیسكی" كه خود در شركت "پروفوسا" كار می كند، می گوید: «پژوهشگران ما همینطور مطمئن شدند كه سنسورشان هیچ سطح صافی نداشته باشد، چون سطح صاف به سلول علامت می دهد كه شیء مورد نظر، یك شیء طبیعی نیست. درنتیجه سلول ها و مویرگ ها بدون تولید پاسخ های نامطلوب ایمنی، به داخل ساختار متخلخل حسگر رشد می كنند». درواقع، "ویسینیسكی" اعلام می كند كه نخستین حسگر كاشته شده از این نوع در بدن داوطلبان انسانی، هنوز و بعد از حدود چهار سال به خوبی كار می كند.
هیدروژل اختصاصی بر مبنای پلی 2- هیدروكسیتیل متاكریلت تولید شده است؛ پلیمری كه برای ساخت لنزهای تماسی نرم استفاده می گردد.
پژوهشگران داربست هیدوژلی را با مولكول هایی رنگی كه حتی به غلظت یك آنالیت در خون پاسخ می دهند، تزئین كردند. نوع مولكول های رنگی كه به هیدروژل متصل شدند، آنالیتی را كه یك حسگر خاص می تواند شناسایی كند، مشخص می كنند، مانند اكسیژن، كربن دی اكسید، گلوكز یا لاكتات.
یك ردیاب كوچك كه روی پوست نگه داشته شده یا مانند یك وصله به آن متصل می شود، نور نزدیك به مادون قرمز را به درون پوست می تاباند كه سبب می گردد مولكول های رنگی با عنایت به غلظت آنالیت شفافیت كمتر یا بیشتری را نشان دهند.
باوجوداینكه این نور فلوئورسنت با چشم انسان دیده نمی گردد، می توان آن را توسط ردیاب مشاهده كرد كه سپس به صورت وایرلس اندازه گیری ها را به یك كامپیوتر یا تلفن همراه می فرستند تا تغییر در شفافیت را بعنوان نوسانات غلظت آنالیت در طول زمان، ثبت كند.
همه این ها كمك می نماید تا اطلاعات موردنیاز از بدن بیمار، در لحظه، ثبت شده و گام بزرگی در جهت پزشكی شخصی سازی شده برداشته شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب