با تلاش پژوهشگران آمریكایی صورت می گیرد
ترمیم عضلات صدمه دیده با نانومحرك ها
به گزارش گوپا پژوهشگران آمریكایی در بررسی جدید خود نشان دادند كه نانومحرك ها می توانند به ترمیم عضلات صدمه دیده كمك كنند.
به گزارش گوپا به نقل از ایسنا و به نقل از فیز، یکی از درمان های ایده آل در حوزه پزشکی ترمیمی برای بیمارانی که عضلات آنها به خاطر کمبود اکسیژن صدمه دیده، این است که با تزریق سلول های بنیادی خودشان تقویت شوند.
پژوهشگران "دانشگاه ایلی نوی در اربانا- شمپین"(UIUC) در بررسی جدید خود نشان دادند که نانومحرک ها می توانند قدرت بازسازی سلول های بنیادی را در اندام موش ها تقویت نمایند. این نانومحرک ها، نانوذراتی هستند که از مولکولی تغذیه می کنند که بدن آنرا به صورت طبیعی برای ترمیم زخم تولید می کند.
"هیونجون کونگ"(Hyunjoon Kong)، استاد مهندسی شیمی و زیست سلولی دانشگاه ایلینوی و سرپرست این پژوهش اظهار داشت: ما تصمیم گرفتیم تا عملکردهای طبیعی سلول های بنیادی را به کار ببریم و عوامل محرک را برای مرتفع ساختن "ایسکمی"(Ischemia) عضله به کار ببریم.
ایسکمی عضله که صدمه به عضله در اثر کمبود اکسیژن یا ذخیره خون است، می تواند ناشی از چند عامل مانند جراحت یا "بیماری سرخرگ محیطی"(PAD) باشد. این باور وجود داشته که سلول های بنیادی به دست آمده از بافت چربی خود بیمار می توانند عوامل لازم را برای به وجود آمدن رگ های خونی جدید در عضله صدمه دیده فراهم نمایند اما آزمایش های درون جانداری نشان داده اند که محدودیت هایی در این میان وجود دارد چونکه به نظر می آید که فعالیت سلول های بنیادی، بعد از تزریق به عضله کاسته می شود.
مولکولی معروف به "فاکتور نکروز توموری آلفا"(TNF) که به صورت طبیعی در بدن تولید می شود، می تواند سلول های بنیادی را بیشتر از عوامل مذکور تحریک کند. پژوهشگران دیگر کوشیده اند تا سلول ها را قبل از تزریق، با فاکتور نکروز توموری آلفا کشت کنند اما اثرات آن به سرعت از بین رفتند.
پژوهشگران دانشگاه ایلی نوی تصمیم گرفتند تا فاکتور نکروز توموری آلفا را مستقیما به سلول های بنیادی متصل کنند و نانومحرک هایی را به وجود بیاورند که به فاکتور نکروز توموری آلفا متصل هستند. این نانومحرک ها، به گیرنده روی سطح سلول های بنیادی متصل می شوند و امکان انتقال فاکتور نکروز توموری آلفا را فراهم می کنند.
"مارنی بوپارت"(Marni Boppart)، از نویسندگان این پژوهش اظهار داشت: مزیت اصلی سلول های بنیادی در ترمیم بافت، لزوما توانایی آنها در ترمیم بافت از دست رفته نیست، بلکه این سلول ها می توانند عوامل رشد و سیتوکین ها را هم برای کمک به این روند منتشر کنند. این روش، مزایای قابل توجهی دارد به خصوص هنگامی که سلول ها در بافت های صدمه دیده، بیمار یا سالخورده به کار می روند.
پژوهشگران، روش خویش را روی موش ها آزمایش کردند. آنها طی این آزمایش، سلول های بنیادی را از بافت چربی جدا کردند، آنها را با نانومحرک ها ادغام کردند و سپس آنها را به پای صدمه دیده موش ها تزریق کردند.
پژوهشگران با این آزمایش دریافتند که جریان خون و سطح اکسیژن، در پای مبتلا به ایسکمی افزایش یافت و به بهبود تحرک آن منجر گردید. موش ها بعد از این آزمایش توانستند مسافت بیشتری را طی کنند و پاهای آنها قوی تر شد.
پژوهشگران تاکید نمودند که برای تنظیم شرایط مناسب برای کشت و آماده سازی سلول های بنیادی و بررسی آثار بلندمدت آن، باید پژوهش های بیشتری صورت گیرد.
این پژوهش، در مجله "ACS Nano" به چاپ رسید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب