تاثیر جراحی های بزرگ بر بروز آلزایمر
گوپا: پژوهشگران اسپانیایی و آلمانی در بررسی جدیدی، به ارزیابی تاثیر جراحی های بزرگ بر بروز آلزایمر پرداختند.
به گزارش گوپا به نقل از ایسنا و به نقل از نوروساینس نیوز، بررسی جدید پژوهشگران اسپانیایی و آلمانی نشان میدهد که پشت سر گذاشتن یک جراحی بزرگ می تواند بروز بیماری آلزایمر را تقویت کند.
آلزایمر، یکی از بزرگترین چالش های سلامت عمومی است. ممکنست که از زمان ظهور اولین ضایعات در مغز تا ظهور نشانه های بالینی، ۲۰ سال بگذرد. پژوهشگران هم اکنون می توانند وجود ضایعات ابتدایی را بواسطه نشانگرهای بیوشیمیایی مانند آمیلوئید بتا که یکی از پروتئین های اصلی جمع شده در مغز بیماران مبتلا به آلزایمر است، شناسایی نماییم. میزان رسوبات آمیلوئید بتا در افراد سالم، با بالا رفتن سن، افزایش می یابد و در یک سوم افراد، بعد از ۶۵ سال وجود دارد. در هر حال، به خوبی معین نیست که آلزایمر چگونه در حاملان آمیلوئید بتا پیش می رود و آنها را به سمت زوال عقل پیش می برد.
"کارمن لژ"(Carmen Lage)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: بااینکه مدت هاست که پدیده زوال شناختی بعد از جراحی مشخص شده است اما بررسی های کمی وجود دارند که آنرا به آلزایمر مرتبط سازند. نزدیکان بیماران در کلینیک، دائما به ما می گویند که مشکلات حافظه، بعد از جراحی و یا بستری شدن در بیمارستان شروع شده اند. این موضوع، سوالاتی را پدید می آورد؛ آیا این فقط یک جانبداری است یا این که جراحی، به ظهور نشانه هایی منجر گردیده است که پیش تر بر مغز اثر گذاشته اند.
این سوالات، انگیزه بررسی را در پژوهشگران پدید آورد تا رابطه میان سطح آمیلوئید بتا در مایع مغزی نخاعی و جراحی را ارزیابی کنند.
پژوهشگران، آزمایش های شناختی را روی افراد سالم بالای ۶۵ سال قبل از عمل جراحی ارتوپدی انجام دادند. آنها نمونه های مایع مغزی نخاعی را برای تعیین سطح آمیلوئید بتا طی بیهوشی به دست آوردند و سپس، همین آزمایش ها را ۹ ماه بعد باردیگر انجام دادند.
در نتیجه آزمایش ها، نیمی از سطح شناخت بیماران نسبت به وضعیت قبل از عمل جراحی، بدتر شد و کسانی که سطح آمیلوئید بتا در آنها تغییر یافته بود، الگویی سازگار با شروع آلزایمر را نشان دادند که مشکلات حافظه در آن غالب است.
لژ افزود: تشخیص نمرات آزمون حافظه افرادی که سطح غیرعادی از آمیلوئید بتا را داشتند، از افرادی که سطح آمیلوئید بتای آنها عادی بود، قبل از جراحی قابل تشخیص نبود. با این وجود، آنها بعد از جراحی بدتر هم بودند. نتایج بررسی نشان میدهد که جراحی های بزرگ باتوجه به وجود یا عدم وجود تغییرات لطمه شناسی آلزایمر می توانند الگوهای متفاوتی را از تغییرات شناختی ایجاد کنند.
در صورتیکه افراد فاقد لطمه شناسی آمیلوئید بتا، نوعی از وخامت را نشان دادند که بر حافظه تاثیر نمی گذارد و شاید با عوامل مربوط به خود جراحی ارتباط دارد، افراد دارای لطمه شناسی آمیلوئید بتا، به صورتی زوال شناختی گرفتار می شوند که عمدتا حافظه را تحت تاثیر قرار می دهد و با اولین نشانه های آلزایمر مطابقت دارد؛ بدین سبب احتمال پیشرفت و رسیدن آن به زوال عقل بیشتر است.
دکتر "پاسکال سانچز خوان"(Pascual Sanchez-Juan)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: پیری تدریجی جوامع ما و بهبود روش های جراحی به این معناست که افراد مسن و شکننده بیشتری تحت عمل جراحی قرار می گیرند. ارزیابی قبل از جراحی، به بررسی این مساله می پردازد که آیا عملکرد قلبی یا تنفسی، در مقابل جراحی مقاومت خواهدنمود یا خیر. با این وجود، پیامدهایی بالقوه جراحی برای مغز بیماران معمولا تشخیص داده نمی شوند. نتایج پژوهش ما از این مساله حمایت می کند که ارزیابی های قبل از جراحی، آزمایش های شناختی و حتی بررسی زیست نشانگرهای آلزایمر را شامل شوند؛ خصوصاً هنگامی که این موارد به شکل گسترده در پلاسما در دسترس هستند.
این پژوهش، در "Journal of Alzheimer’s Disease" به چاپ رسید.
منبع: گوپا
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب