احتمال حل معمای ابرهای گوگردی سیاره زهره
گوپا: از آنجا که روش های محاسباتی می توانند به ما در درک فرآیندهای شیمیایی عجیب و غریب در جو سیاره ها کمک کنند، حالا معمای ابرهای گوگردی سیاره زهره ممکنست با یک مدل کامپیوتری جدید حل شده باشد.
به گزارش گوپا به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، دانشمندانی که از روش های محاسباتی جدید استفاده می نمایند، به بینش جدیدی در مورد عملکرد بالقوه جو پیچیده سیاره زهره دست یافته اند.
سیاره زهره توسط ابرهای غلیظی پوشانده شده است که بیش از اسید سولفوریک تشکیل شده اند. این ابرها اغلب نور خورشیدی را که به این سیاره می تابد، منعکس می کنند و آنرا بعد از خورشید و ماه تبدیل به درخشان ترین شیء در آسمان می کنند. با این وجود، فضاپیماها و مشاهدات مبتنی بر زمین یک جاذب ناشناخته نور فرابنفش موجود در جو این سیاره را نیز شناسایی کرده اند.
حالا گروهی از دانشمندان با بهره گیری از مدلسازی محاسباتی پیچیده، وجود "دی سولفور" - آلوتروپ گوگرد متشکل از دو اتم گوگرد – را در ابرهای زهره پیشنهاد می کنند.
دی سولفور منجر به تشکیل سایر آلوتروپ های گوگرد و متعاقباً، مولکول های دایره ای یا حلقه ای از هشت اتم گوگرد در جو زهره می شود و این ذرات گوگرد می توانند نور فرابنفش را جذب کنند.
این تیم پیشنهاد می دهد که گوگرد دی اکسید(SO2) که توسط نور خورشید تجزیه می شود، گوگرد مونوکسید(SO) و دی سولفور مونوکسید(S2O) را تشکیل می دهد و مسیر بسیار سریع تری را برای تشکیل دی سولفور نسبت به ترکیب اتم های گوگرد جداگانه فراهم می آورد.
استفاده از روش های محاسباتی دراین زمینه بسیار مفید می باشد، برای اینکه کار با مواد شیمیایی و ترکیبات موجود در جو زهره، همچون گوگرد، کلر و اکسیژن می تواند دشوار و گاهی خطرناک باشد.
"جیمز لیونز" دانشمند ارشد موسسه علوم سیاره ای می گوید: ما برای نخستین بار درحال استفاده از تکنیک های شیمی محاسباتی برای تعیین این که کدام واکنش ها مهمتر هستند، هستیم، اما اینطور نیست که منتظر انجام اندازه گیری های آزمایشگاهی باشیم یا از تخمین های نادرست از سرعت واکنش های مطالعه نشده استفاده نمائیم.
وی ادامه داد: این یک رویکرد جدید و بسیار مورد نیاز برای مطالعه جو سیاره زهره است.
در صورتیکه هنوز در مورد هویت جاذب نور فرابنفش در جو زهره اتفاق نظر وجود ندارد، تصور می شود که شیمی گوگرد در آن دخیل است. آلوتروپ های سه اتمی و چهار اتمی گوگرد که دومی نیز از دی سولفور تشکیل شده است، به عنوان جاذب مرموز فرابنفش پیشنهاد شده اند.
این تیم همین طور شامل دانشمندان دانشگاه "والنسیا" و مؤسسه شیمی فیزیک "روکاسولانو" در مادرید اسپانیا و دانشگاه "پنسیلوانیا" است و ادعا می کند که مدلهای محاسباتی جدید که برای تعیین واکنش های احتمالی استفاده می شوند، می توانند درب های جدیدی را به روی استفاده از این رویکرد برای یادگیری بیشتر در مورد شیمی پیچیده زهره باز کنند.
این مطالعه در مجله Nature Communications انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب