مصاحبه با مدیر سابق ناسا در مورد تاخیر ماموریت بازگشت به ماه
گوپا: از آنجائیکه برخلاف انتظارات بسیار، ماموریت بازگشت به ماه انجام نشد، مصاحبه ای با یکی از مدیران سابق ناسا انجام شده است تا نظرات خودرا در مورد این مساله بیان کند.
به گزارش گوپا به نقل از ایسنا و به نقل از فیوچریسم، علاقمندان به فضا و تعداد زیادی از میهمانان مشهور چند روز پیش گرد هم آمدند تا پرتاب تاریخی "سامانه پرتاب فضایی" (SLS) ناسا را تماشا کنند؛ موشک فوق العاده گران قیمتی که مقرر است فضانوردان آمریکایی را به سمت ماه پرتاب کند.
اما مشکلی پیش آمد و پرتاب اتفاق نیفتاد. فیوچریسم برای درک بیشتر این موضوع، با "شان اوکیف" (Sean O'Keefe) تماس گرفت که از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۴ بعنوان مدیر ناسا خدمت کرده است. هدف مصاحبه این بود تا دیدگاه شخصی را بررسی کند که پیش از این که سامانه پرتاب فضایی حتی درحال توسعه باشد، ناسا را اداره کرده است.
این مصاحبه برای درک بهتر، ویرایش شده است.
فیوچریسم: بدیهی است که ما به این علت صحبت می نماییم که راه اندازی سامانه پرتاب فضایی آن طور که برنامه ریزی شده بود، انجام نشد. فکر می کنید اگر سامانه پرتاب فضایی طی چند تاریخ در نظر گرفته شده بعدی از زمین خارج نشود، چه اتفاقی می افتد؟
اوکیف: حدس زدن این موضوع، دشوار است چونکه نمی توانم مأموریت خاصی را طی مدت تصدی خود به یاد بیاورم که در تاریخ و زمان برنامه ریزی شده انجام گرفته باشد. اگر همه چیز دقیقاً بررسی نشود، به ناچار انواعی از مشکلات زمان بندی وجود خواهند داشت. این یک فرایند بسیار دشوار است که در آن همه چیز باید دقیقاً همان گونه که مقرر است، کار کند. این یک فرایند بسیار منظم است. ازاین رو زمان، مراقبت و تلاشی که برای هر پرتاب صورت می گیرد، همیشه زیاد است. داستان های مشابه بسیاری هم در مورد مأموریت های "آپولو" (Apollo) وجود دارد. برای مثال، روزها زمان برد تا سرانجام موشک "سترن ۵" (Saturn V) پرتاب شود.
این یک پیشرفت جدید نیست و چیزی نیست که تازه به وجود آمده باشد. این مورد نشان دهنده احتیاطی است که ناسا همیشه به کار می گیرد. تمرکز بیش از حد روی موضوع هایی وجود دارد که مستلزم کوشش و دقت و توجه به جزئیات هستند. همه چیز باید به درستی تنظیم شود. در غیر این صورت، آنها یک روز دیگر باردیگر تلاش خواهند کرد تا همه چیز را درست انجام دهند.
فیوچریسم: ناسا از زمان خدمت شما در این آژانس، به شدت به سفرهای فضایی تجاری متمایل شده است و شرکت "اسپیس ایکس" (SpaceX) حالا پیمانکار اصلی به حساب می آید که فضانوردان آمریکایی را به مدار می فرستد. آیا فکر می کنید که این یک تغییر راهبردی مناسب بوده است و از نظر شما بعدا به کجا می رسد؟
اوکیف: از بسیاری جهات، هر کاری مانند توسعه موشک ها و قابلیت پرواز فضایی که شرکتهای اسپیس ایکس و "بلو اوریجین" (Blue Origin) انجام می دهند، همان الگو و رویه ای است که طی دهه ها اقتباس شده است و آنها این کار را بسیار کارآمدتر و با عملکرد بهتر انجام می دهند اما نمی دانم که در این حوزه کم و بیش مفید خواهد بود یا خیر چونکه هنوز یک بهبود فرایند قابل توجه وجود دارد که آنها منتظر آن هستند.
فیوچریسم: شما از طرفداران اسپیس ایکس هستید یا طرفدار مشارکت ناسا با اسپیس ایکس هستید؟
اوکیف: بله، مطمئنا من فکر می کنم آن چه که آنها اینجا انجام داده اند، تمام آن چیزی است که ما ۲۰ سال پیش تصور می کردیم. چطور می توان این مأموریت های تأمین مجدد عملیاتی و استفاده مجدد مکرر را که ناسا انجام می دهد، نادیده گرفت؟ این کاری نیست که دولت انجام دهد. این چیزی است که صنعت می داند چگونه آنرا انجام دهد.
فیوچریسم: برخی گفته اند که تنش هایی بین بعضی از افراد در ناسا و اسپیس ایکس وجود داشته است.
اوکیف: "ایلان ماسک" (Elon Musk) به صورت منظم در دفتر من بود.
فیوچریسم: واقعا؟ می توانید در مورد آن توضیح دهید؟
اوکیف: شگفت انگیز بود [می خندد]. وی در کوشش برای کاوش در پروازهای فضایی بود و ما گفتگوهایی داشتیم.
من مطمئن هستم که اصطکاک زیادی وجود داشت و من در مورد آن اظهار نظر خواهم کرد. همیشه زمانی که رقبای خویش را درک کنید، همینطور است. طبیعت انسان اینست که به چیزی یا شخصی جدید نگاه کند و بگوید: این زمین ما است، این زمین چمن ما است.
فیوچریسم: من به تصویری از ایلان ماسک جوان رسیده ام که در اواسط دهه ۲۰۰۰ در ناسا نشست برگزار می نماید. می توانید کمی بیشتر در مورد چگونگی آن جلسات صحبت کنید؟
اوکیف: به قول خود ماسک، این تبادل جالبی بود از کوشش برای مهار آرزوهایش و گوش دادن به آرزوهایش در مورد آنچه که تلاش داشت به آن فکر کند. او شخصی با قوه تخیل زیاد است. اجازه دهید آنرا رها نماییم [می خندد].
او کمبود انرژی و اعتماد به نفس ندارد و از این حیث سبب ایجاد مکالمات بسیار جالبی می شد. چیزی که او به وضوح بیان می کرد، آرزویی بود که ما هم در توسعه آن و کوشش برای تشویق این ایده بودیم؛ نه تنها با شرکتهای قدیمی، بلکه با خیلی از شرکتهای دیگر در دنیای تجاری. ایده این بود که افکار و مهارت های خویش را برای حل کردن مشکلات یا غلبه بر محدودیت ها به کار ببریم تا بتوانیم از آنها برای ادامه دادن سایر سرمایه گذاری های اکتشافی استفاده نماییم.
فیوچریسم: بیایید کمی مبحث را عوض نماییم. نظر شما در مورد تهدیدات روسیه برای رها کردن "ایستگاه فضایی بین المللی" (ISS) چیست؟
اوکیف: آنها از همان لحظه ای که من وارد ناسا شدم، در مورد ترک ایستگاه بین المللی تهدید می کردند و احیانا پیش از این که من به ناسا برسم هم این تهدیدات را داشته اند. این یک تئاتر استاندارد است و من نمی گویم که نادیده گرفته شود. البته، هم اکنون یکی از آن مواقعی است که احساس می شود آسمان درحال سقوط کردن است. بنابراین، عملی کردن این تهدید امکان دارد اما من نمی دانم که آنها واقعا چه زمانی ماشه را می کشند.
همکاران روسی ما در آن زمان افرادی فوق العاده کوشا و حرفه ای بودند؛ همراه با تعهد باورنکردنی و غروری که نسبت به برنامه فضایی خود داشتند. محیط فضا واقعا ناملایم است. واقعا همچنین است. آنها کارها را بگونه ای انجام می دادند که ما شاید هیچگاه آنها را انجام نمی دادیم. منظورم اینست که تلاش آنها باورنکردنی بود.
هر بار که ملاقات دوجانبه ای بین من و همتای من وجود داشت و مطمئنم که این مورد در مورد پیشینیان و جانشینان من هم صادق است، همیشه ملاقات با یک سخنرانی از سوی روسیه آغاز می شد. باورنکردنی بود که مجبور بودم آنجا بنشینم و به نارضایتی ها، تخلیه عصبانیت و هر چیز دیگری گوش کنم. این تازه مانند گرم کردن و مرحله مقدماتی است. تا وقتی که از این مورد عبور نکنیم، به جایی نمی رسیم. هنگامی که آنها به مقصود خود نمی رسیدند، تهدید می کردند که کاری را انجام خواهند داد که مطمئنا احمقانه است.
تا جایی که من می دانم، همیشه این طور بوده است. آنها در هر موقعیتی، وقتی پاسخی را که می خواستند دریافت نمی کردند، می گفتند: ((ما باید تجدیدنظر نماییم که آیا می خواهیم کنار بکشیم یا خیر.)) و پاسخ ما همیشه این بود: ((کجا امکان دارد بروی؟)) منظورم اینست که این کار مانند تماس گرفتن برای سفارش پیتزا نیست.
کل این رابطه برای ایجاد یک همبستگی متقابل صورت گرفت و آنها این را می دانند. این بخشی از روحیه آنها در مورد نحوه برخورد با مبحث است. آنها همیشه می گویند: ((به همان اندازه که ما به شما وابسته هستیم، شما به ما وابسته هستید.)) و شکی وجود ندارد که این درست است.
بهترین مثالی که می توانم برای شما بزنم، اینست که بعد از فاجعه کلمبیا در سال ۲۰۰۳، ما شاتل فضایی را به مدت دو سال زمین گیر کردیم و باید فرایند فهمیدن همه چیزهایی را که احیانا می توانستند در این امر نقش داشته باشند، پشت سر می گذاشتیم و هر یک از آنها را تصحیح می کردیم.
موشک های "سایوز" (Soyuz) روسی، یک مزیت بزرگ بودند؛ همان گونه که مشارکت اروپایی ها، ژاپنی ها، روس ها، کانادایی ها و ما آمریکایی ها یک مزیت به شمار می رفت. کل این مشارکت، به داشتن قابلیت پرتاب بستگی داشت چونکه این طور نبود که بتوانیم فقط بگوییم: بیایید آنرا روی موشک خودمان بگذاریم و به فضا بفرستیم. بنابراین، این چیزی بود که به نفع همه بود تا به آن برسند و بفهمند. ما نیاز داشتیم به روس ها تکیه نماییم چونکه آنها توانایی پرواز، انجام تدارکات، ارسال مواد غذایی و ارسال خدمه به ایستگاه فضایی بین المللی را داشتند.
همان طور که گفتم، روس ها همیشه هر بحثی را با این جمله آغاز می کردند که ما باید این توافق را تغییر دهیم. این دفعه سر میز آمدند و گفتند: «برای مشارکت به شما نیاز داریم تا برای پروازهای سایوز و همینطور فضاپیماهای "پروگرس" (Progress) به ما پول نقد پرداخت کنید.» آنها نه در آن زمان و نه هم اکنون، پول یا حمایت زیادی را از دولت روسیه دریافت نمی کردند.
پاسخ ما این بود: ما کاملا خوشحالیم که این کار را انجام دهیم و کاری که انجام خواهیم داد اینست که یک فاکتور برای شما تهیه نماییم که شامل هزینه هر فضانوردی است که تاکنون در هر مأموریت شاتل پرواز کرده است. از آنجائیکه شما حالا از ما می خواهید که به شما پول بدهیم، ما به آسانی هزینه را کسر می نماییم.
نیازی به گفتن نیست که ما هیچگاه یک سکه را انتقال ندادیم و هیچکس هیچگاه از سوی روسیه چیزی به ما پرداخت نکرده است.
فیوچریسم: پرسش آخر، پرسشی است که همیشه از افراد فعال در حوزه فضا می پرسیم. آیا شما به موجودات فضایی اعتقاد دارید؟
اوکیف: من فکر می کنم در جایی باید نوع دیگری از زندگی وجود داشته باشد. آیا چیزی برای اثبات این باور دارم؟ نه، چیزی ندارم.
منبع: goopa.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب