بازگرداندن حواس از دست رفته با نور
به گزارش گوپا، یک ایمپلنت خیلی کوچک که زیر پوست سر قرار می گیرد می تواند بوسیله پروتزها حواس از دست رفته را بازگرداند.
به گزارش گوپا به نقل از ایسنا، برای بیشتر مردم، از دست دادن یکی از حواس مانند بینایی ویران کننده است؛ نه فقط به علت افزایش صدمه پذیری، بلکه به علت تضعیف شدید کیفیت زندگی. در حالیکه پروتزها می توانند از نظر عملکردی مفید باشند، نمی توانند اطلاعات حسی مانند درک بافت، رطوبت و چگالی را که پوست ما به سادگی به مغز منتقل می کند، درک و منتقل کنند.
به نقل از نیواطلس، به این علت است که یک دستگاه اپتوژنتیکِ اولین در رده خود است که امید خیلی زیادی دراین خصوص به وجود آورده است. دستگاه اپتوژنتیک، دستگاهی است که به دانشمندان اجازه می دهد فعالیت سلول های عصبی را با نور کنترل کنند.
این ایمپلنت عصبی بی سیم جدید که تقریباً هم اندازه یک کلید خانه و نازک تر از یک سکه است، امکان دارد نیاز به برخی جراحی های تهاجمی شامل بریدن و سوراخ کردن جمجمه را بوسیله کاشت کم تهاجمی در زیر پوست سر از بین ببرد. عصب پژوهان می توانند «نورو-کلید» نرم و منعطف را روی سطح جمجمه قرار دهند؛ جایی که نورِ فعال کننده نورون ها را مستقیما از میان استخوان جمجمه به قشر مغز می تاباند و به صورت کامل مسیرهای حسی تکامل یافته را دور می زند.
در آزمایش هایی با مدلهای مغز موش، «نورو-کلید» به صورت دقیق گروه هایی از نورون ها را فعال کرد که با ژنی از یک جلبک حساس به نور اصلاح شده بودند. موش هایی که قادر به دیدن، شنیدن یا حس کردن نبودند، به سرعت یاد گرفتند سیگنال های نوری را تفسیر کنند و وظایف مختلفی را انجام دهند.
مغزهای ما دائما فعالیت الکتریکی را به تجربه تبدیل می کنند و این فناوری به ما راهی می دهد تا مستقیما به این پروسه دسترسی پیدا نماییم. این پلت فرم به ما اجازه می دهد سیگنال های کاملا جدیدی ایجاد نماییم تا ببینیم مغز چه طور یاد می گیرد از آنها استفاده نماید. این کار ما را یک قدم به بازگرداندن حواس از دست رفته بعد از صدمه یا بیماری نزدیک تر می کند و با این حال پنجره ای به اصول بنیادی ای می گشاید که به ما امکان درک جهان را می دهند.
از آن جا که ایمپلنت های اپتوژنتیک برای عملکرد خود به اصلاح ژنتیکی نورون ها نیاز دارند، هنوز جهت استفاده در انسان تایید نشده اند. با این وجود، برای افرادی که توانایی دیدن، شنیدن یا حس کردن را از دست داده اند، «نورو-کلید» امیدی برای تحولی بنیادین به سمت زندگی بهتر فراهم می کند؛ همچون بوسیله دستگاه هایی که می توانند اطلاعاتی را منتقل کنند که همان نورون هایی را تحریک می کند که بطور معمول اطلاعات را از چشم ها، گوش ها و پوست دریافت می کنند. کاربردهای مرتبط دیگر می تواند شامل توان بخشی بخصوص بعد از ویرانی های عصبی ناشی از سکته مغزی و کنترل بازوها، دست ها، پاها و ساق های رباتیک باشد.
در حالیکه گروه پژوهشی در اولین مقاله خود تنها از یک میکروال ای دی استفاده کرد، رویکرد جدید با آرایه ای از ۶۴ میکرو ال ای دی امکان تعداد تقریباً بی نهایتی از الگوها را فراهم می آورد که از نظر «فرکانس، شدت و توالی زمانی» متفاوتند. کنترل در لحظه هر ال ای دی به محققان اجازه می دهد الگوهای نوری پیچیده ای را به مغز منتقل کنند که امکان دارد تجربه حسیِ فعالیت عصبیِ توزیع شده را شبیه سازی کند، نه تحریک محدود و موضعی.
از آن جا که کاشت این دستگاه آنرا پنهان می کند و مانند «الکترود مغزیِ یک دانشمند دیوانه» در معرض دید قرار نمی دهد، کاربران انسانی آینده از واکنش های دیگران در امان خواهند بود؛ مؤلفه ای حیاتی در فناوری های پزشکی که از حریم خصوصی و کرامت انسانی محافظت می کند و با این حال کارکرد کامل را بازمی گرداند.
خلاصه اینکه به گزارش گوپا به نقل از ایسنا، برای بیشتر مردم، از دست دادن یکی از حواس مانند بینایی ویران کننده است؛ نه فقط به سبب افزایش لطمه پذیری، بلکه به سبب تضعیف شدید کیفیت زندگی. به نقل از نیواطلس، به این دلیل است که یک دستگاه اپتوژنتیکِ نخستین در رده خود است که امید خیلی زیادی دراین خصوص ایجاد کرده است. این ایمپلنت عصبی بی سیم جدید که تقریبا هم اندازه یک کلید خانه و نازک تر از یک سکه است، امکان دارد احتیاج به برخی جراحی های تهاجمی شامل بریدن و سوراخ کردن جمجمه را بوسیله کاشت کم تهاجمی در زیر پوست سر از بین ببرد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب