تزریق نانوذرات به زانو برای درمان آرتروز
گوپا: پژوهشگران دانشگاه ˮپنسیلوانیاˮ می گویند، تزریق نانوذرات به زانوهای گرفتار آرتروز می تواند به کند شدن تخریب غضروف ها کمک نماید.
به گزارش گوپا به نقل از ایسنا و به نقل از نیو اطلس، آرتروز یک وضعیت دردناک، ناتوان کننده و نسبتاً شایع است که کند کردن یا متوقف کردن آن دشوار است، بدین سبب گزینه های درمانی عمدتا به کاهش درد محدود می شوند. اما یک مطالعه جدید بر روی موش ها حالا نشان داده است که تزریق نانوذرات به زانو تحت عنوان نانودرمانی می تواند تخریب غضروف ها را کند کند.
آرتروز(Osteoarthritis) بیماری بسیار شایعی است که در تمام مناطق جغرافیایی دیده می شود. به این بیماری، ساییدگی مفصل، ورم مفاصل و استخوان ها و آماس مفصلی استخوانی هم گفته می شود.
آرتروز یک بیماری تخریبی پیش رونده در غضروف مفاصل است، ولی برخلاف نام گذاری آن، یک بیماری التهابی نیست(بر خلاف روماتیسم مفصلی) چون التهاب در این بیماری یک عارضه ثانویه می باشد.
در آرتروز، تحلیل غضروف مفصلی و درگیری استخوان زیر غضروفی داریم که موجب التهاب بافت های اطراف می گردد. این عارضه ممکنست هر یک از مفاصل را درگیر سازد، ولی شایع ترین مفاصل درگیر عبارتند از مفاصل دست، پا، زانو، ران و ستون فقرات. این بیماری بسیار شایع است و در ۲۵ درصد ویزیت های پزشکان عمومی و ۸۰ درصد رادیوگرافی افراد بالای ۶۵ سال دیده می شود که البته فقط ۷۰ درصد از آنان علامت دارند.
غضروف ها در مفاصل ما خصوصاً در زانوها، جایی که در معرض نیروهای وارده مادام العمر ناشی از راه رفتن و دویدن قرار می گیرد، نقشی اساسی دارند. اما از آنجائیکه بطور طبیعی خودرا ترمیم نمی کنند، می توانند با گذشت زمان یا به سبب لطمه تخریب شوند و منجر به درد در رابطه با آرتروز شوند.
دانشمندان در سالهای اخیر راه هایی برای کاهش تخریب غضروف با بهره گیری از یک مولکول مشتق شده از جلبک ها یا حتی رشد مجدد آن با تغییر سلول های بنیادی یا تزریق مولکول های خاص پیدا کرده اند. حالا پژوهشگران در این مطالعه جدید با هدف قرار دادن یک مسیر پروتئینی که قبلاً به رشد غضروف مرتبط شده است، مولکول مخصوص خودرا تولید کردند که نویدبخشی را در بازسازی غضروف نشان میدهد.
"لینگ کین" از پژوهشگران این مطالعه می گوید: "آزمایشگاه ما یکی از معدود مواردی در جهان است که "سیگنالینگ گیرنده فاکتور رشد اپیدرمال"(EGFR) در غضروف را مطالعه می کند و از همان ابتدا دریافتیم که کمبود یا غیرفعال شدن "EGFR" سرعت گسترش آرتروز را در موش ها تسریع می کند.
وی ادامه داد: بدین سبب ما پیشنهاد کردیم که می توان از آن برای درمان آرتروز بهره برد و در این مطالعه برای نخستین بار ثابت کردیم که فعال شدن بیش از اندازه آن داخل زانو، پیشرفت آرتروز را می بندد.
ابتدا این تیم با بهره گیری از فعالیت بیش از اندازه EGFR در موش های مهندسی شده این مساله را تأیید کرد. در این آزمایش مشخص شد که غضروف این حیوانات به مرور زمان تخریب نشد و حتی وقتی پژوهشگران با جراحی مقداری از مینیسک آنها را برای شبیه سازی شرایط آرتروز برداشتند، غضروف آنها در مقابل لطمه مقاومت کرد.
این روش به شکل معکوس نیز مورد آزمایش قرار گرفت و مشاهده شد که موش هایی که دارویی را برای جلوگیری از عملکرد EGFR دریافت نمودند، با تسریع تخریب غضروف مواجه گشتند.
پژوهشگران در مرحله بعدی نانودرمانی جدیدی را بر طبق این مسیر ایجاد کردند. آنها یک لیگاند EGFR –لیگاند به یک یون یا مولکول متصل به یک اتم فلز گفته می شود- به نام "تبدیل کننده فاکتور رشد-آلفا"(tgf-α) را به نانوذرات مصنوعی متصل کردند که می تواند برای کاهش سرعت تخریب غضروف به زانو تزریق شود.
"شیلیانگ چنگ" از نویسندگان این مطالعه می گوید: لیگاندهای EGFR آزاد، عمر کوتاهی دارند و به سبب اندازه کوچک نمی توانند درون کپسول مفصلی نگه داشته شوند. نانوذرات به محافظت از آنها در مقابل تخریب کمک می کنند، آنها را در مفصل نگه می دارند، سمیت خارج از هدف آنها را کم می کنند و آنها را در عمق غضروف های متراکم حمل می کنند تا به کندروسیت ها برسند.
کندروسیت(chondrocyte) به سلول یا یاخته غضروف گفته می شود. وظیفه کندروسیت ساخت و حفظ ماتریس غضروف است که شامل کلاژن و اگریکان و سایر گلیکوپروتئین ها می باشد.
تیم تحقیق این روش را بر روی موش هایی که دارای غضروف لطمه دیده بودند، آزمایش کردند و دریافتند که تخریب غضروف و سفت شدن استخوان کند می شود و بنظر می رسد درد زانوی آنها کاهش پیدا می کند. ضمن اینکه هیچ عارضه جانبی قابل توجهی نیز در آنها مشاهده نشد.
این روش هر چقدر هم که نتایج امیدوار کننده ای داشته باشد، پیش از اینکه بتواند به آزمایشات انسانی منتقل شود، راه درازی در آزمایشات حیوانات دارد.
"جیمو آن" نویسنده مسئول این تحقیق می گوید: در صورتیکه خیلی از جنبه های فنی این برنامه هنوز باید بررسی شود، توانایی متوقف کردن یا کاهش روند آرتروز با این تزریق بجای عمل جراحی، چشم گیر است.
این تحقیق در مجله Science Translational Medicine انتشار یافته است.
منبع: goopa.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب