اكتشافات جدیدی در مورد تشكیل ستارگان در كهكشان های اقماری
گوپا: پژوهشگران اسپانیایی به یافته های جدیدی در مورد تشکیل ستارگان در کهکشان های اقماری دست یافته اند.
به گزارش گوپا به نقل از ایسنا و به نقل از ساینس دیلی، تصور بیشتر دانشمندان همیشه این بوده است که زمانی که یک "کهکشان اقماری" (Satellite Galaxy) از کنار کهکشان مادر خود که جرم بالاتری دارد، عبور کند، تشکیل ستاره آن متوقف خواهد شد برای اینکه کهکشان بزرگتر، گاز را از آن خارج می کند و سبب می شود ماده ای که برای ساختن ستاره های جدید مورد نیاز است، کم شود. با این وجود، گروهی از پژوهشگران موسسه پژوهشی "Instituto de Astrofísica de Canarias" اسپانیا، برای اولین بار با کمک شبیه سازی نشان داده اند که همیشه این طور نیست.
پژوهشگران با بهره گیری از شبیه سازی های پیچیده همه کهکشان های "گروه محلی" (Local Group) همچون کهکشان راه شیری، کهکشان آندرومدا و کهکشان های اقماری آنها نشان داده اند که کهکشان های اقماری نه فقط می توانند گاز خودرا حفظ کنند، بلکه بعد از عبور کردن از نزدیکی کهکشان مادر خود می توانند تجربیات جدیدی از تشکیل ستاره را داشته باشند.
کهکشان های اقماری گروه محلی، طیف گسترده ای از سوابق مربوط به تشکیل ستاره را نشان می دهند که منشا آنها پیش تر بطور کامل درک نشده است.
پژوهشگران با بهره گیری از شبیه سازی های پروژه موسوم به "CLUES"، سوابق مربوط به تشکیل ستاره را در کهکشان های اقماری مورد بررسی قرار دادند.
بااینکه در بیشتر موارد، گاز کهکشان های اقماری توسط کهکشان مادر مکیده می شود و به کهکشان بزرگتری انتقال می یابد و تشکیل ستاره را در کهکشان های اقماری متوقف می کند اما پژوهشگران دریافتند که تشکیل ستاره در ۲۵ درصد نمونه ها، بواسطه این روند تعاملی به وضوح افزایش می یابد.
نتایج این پژوهش نشان می دهند که اوج تشکیل ستاره، با عبور کهکشان اقماری از اطراف کهکشان مادر و تعامل دو کهکشان اقماری ارتباط دارد.
پژوهشگران، دو خاصیت کلیدی را برای تشکیل ستاره شناسایی کردند؛ کهکشان اقماری باید با ذخیره زیادی از گاز سرد و حداقل فاصله به کهکشان مادر وارد شوند تا تشکیل شدن ستارگان در اثر فشرده شدن گاز صورت بگیرد. در مقابل، کهکشان هایی که هنگام عبور، بیش از حد به کهکشان مادر یا کهکشان مادر با گاز کم نزدیک هستند، گاز آنها گرفته می شود و امکان تشکیل دادن ستاره های جدید را از دست می دهند.
"آریانا دی سینتیو" (Arianna di Cintio)، پژوهشگر ارشد این پروژه اظهار داشت: پژوهش های اخیر در مورد سوابق مربوط به تشکیل ستاره در کهکشان ما نشان می دهند که عبور کهکشان های اقماری، با اوج تشکیل ستاره در کهکشان های مادر آنها همزمان است که نشان میدهد این مکانیسم، انفجار ستارگان را در کهکشان های اقماری و کهکشان های مادر به یک اندازه به همراه دارد.
وی ادامه داد: ما اهتمام داریم بفهمیم که تشکیل ستاره در کهکشان های کوتوله کوچکتر گروه محلی ما چگونه است.
این پژوهش، در مجله "MNRAS" به چاپ رسید.
منبع: گوپا
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب