این تکنولوژی جدید، ماهی آزاد را از ماهی پرورشی تشخیص می دهد
گوپا: یک فناوری یادگیری عمیق می تواند ماهی های آزاد و پرورشی را از یکدیگر تفکیک کند.
به گزارش گوپا به نقل از ایسنا، فناوری جدید «دانشگاه آکسفورد»(Oxford University) می تواند با استفاده از یادگیری عمیق، ماهی سالمون آزاد را از ماهی سالمون پرورشی تشخیص دهد که راهبردهای صیانت از محیط زیست را تا حد زیادی بهبود می بخشد.
به نقل از یورک الرت، نروژ بزرگترین جمعیت باقیمانده از ماهی سالمون آزاد را در خود جای داده و با این وجود، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان ماهی سالمون پرورشی است. فراوانی ماهی سالمون اقیانوس اطلس در نروژ از دهه ۱۹۸۰ بالاتر از ۵۰ درصد کم شده است و الان در پایین ترین سطح خود قرار دارد. ماهی سالمون پرورشی، دلیل مهمی برای این کاهش است. نروژ سالانه بالاتر از ۱.۵ میلیون تن ماهی سالمون پرورشی اقیانوس اطلس را تولید می کند. با این حال، هر سال حدودا ۳۰۰ هزار ماهی سالمون پرورشی به طبیعت فرار می کنند.
ماهی های فراری یک تهدید زیست محیطی و ژنتیکی قابل توجه برای ماهی های آزاد هستند برای اینکه رقابت را برای منابع محدود مانند غذا و زیستگاه های تخم ریزی می افزایند، جایگزین ماهی های آزاد می شوند یا موفقیت تولید مثل آنها را کم می کنند. همچنین، ماهی های پرورشی عوامل بیماری زا و انگل هایی مانند شپش دریایی را وارد می کنند و فشارها را بر جمعیت های ماهی آزاد که اکنون به سبب تغییرات اقلیمی و تخریب زیستگاه لطمه پذیر هستند، می افزایند.
ماهی سالمون پرورشی از نظر ژنتیکی با ماهی های آزاد متفاوت می باشد و آمیزش بین ماهی سالمون پرورشی فراری و ماهی سالمون آزاد به تغییرات ژنتیکی منجر می شود که ماهی سالمون آزاد را برای سازگاری با تغییرات محیطی یا مواجهه با تهدیدات اطراف نامناسب تر می کند. تحلیل ژنتیکی نشان داده است که حدودا دو سوم ماهی های سالمون آزاد در نروژ، علایم ژنتیکی دارند که نشان دهنده آمیزش با ماهی سالمون پرورشی است.
دانشمندان با استفاده از تحلیل ژنتیکی و بررسی فلس ها، ماهی های پرورشی را زیر نظر می گیرند. با این حال، نظارت بر تفاوت ها در الگوهای فلس ماهی با دست، زمان بر و خیلی پرهزینه است. دانشمندان می توانند ماهی های آزاد را از ماهی های پرورشی تشخیص دهند، برای اینکه فلس های ماهی های آزاد با تشکیل حلقه های متحدالمرکز روی سطح بدن آنها رشد می کنند. مانند حلقه های درخت، تعداد و فاصله این حلقه ها با رشد ماهی مطابقت دارد. ماهی های پرورشی دارای فلس هایی هستند که نشان دهنده رشد سریع و پایدار هستند و درنتیجه، فلس هایی با فاصله منظم و نشانگرهای فصلی محدود ایجاد می کنند. در مقابل، ماهی های آزاد تغییرات فصلی قابل توجهی را در رشد تجربه می کنند که ناشی از دمای نامتعادل، دسترسی به طعمه و مهاجرت است.
دانشمندان برای مساعدت با تشخیص انواع مختلف ماهی سالمون در مقیاس بزرگتر، یک شبکه عصبی جدید را با استفاده از حدود ۹۰ هزار تصویر فلس ماهی سالمون آموزش دادند. آنها یک سیستم پردازش استاندارد ایجاد کردند و توانایی مدل را در مقابل توانایی انسان درباره ی ماهی های با منشأ شناخته شده ارزیابی کردند.
کل مجموعه داده ها شامل حدودا ۹۰ هزار تصویر بود که صدها رودخانه در سراسر نروژ را پوشش می دادند و به اوایل دهه ۱۹۳۰ برمی گشتند. ماهی سالمون پرورشی حدودا ۸.۵ درصد از کل تصاویر را در مقایسه با ماهی سالمون آزاد تشکیل می داد.
دانشمندان دریافتند که مجموعه داده و مدل می توانند به سرعت تصاویر را پردازش کنند و پیشبینی هایی را با تخمین های مرتبط عرضه کنند. این مدل عملکرد فوق العاده خوبی داشت و توانست ماهی سالمون پرورشی را از ماهی سالمون آزاد در بیشتر رودخانه های سالمون نروژ از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۳ با دقت ۹۵ درصد تشخیص دهد.
این تحقیق در مجله «Biology Methods and Protocols» به چاپ رسید.
حرف آخر اینکه فراوانی ماهی سالمون اقیانوس اطلس در نروژ از دهه ۱۹۸۰ بیشتر از ۵۰ درصد کم شده است و هم اکنون در پایین ترین سطح خود قرار دارد. ماهی های پرورشی دارای فلس هایی هستند که نشان دهنده رشد سریع و پایدار هستند و درنتیجه، فلس هایی با فاصله منظم و نشانگرهای فصلی محدود ایجاد می کنند. آنها یک سیستم پردازش استاندارد ایجاد کردند و توانایی مدل را در مقابل توانایی انسان در رابطه با ی ماهی های با منشأ شناخته شده ارزیابی کردند.
منبع: goopa.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب