امروز 10 اكتبر؛ سالروز رسیدن ونرا-15 به محدوده سیاره زهره
كاوشگری كه نقاب ناهید را برداشت!
گوپا: سیاره زهره بسیار متفاوت از همسایگانش یعنی عطارد و زمین است. این سیاره كه از زمین به شكل نورانی ترین جرم شبانه با قدر ظاهری ۴٫۶- خودنمایی می كند. جوی با درصد بالای كربن دی اكسید و ابرهای ضخیمی آنرا پوشانده كه به هیچ وجه اجازه نمی دهد جزئیات سطح آن نه فقط از زمین بلكه از مدار خود این سیاره هم قابل مشاهده باشد.
به گزارش گوپا به نقل از ایسنا؛ حتی در تصویر ماوراء بنفش تهیه شده از كاوشگر مارینر-10 (Mariner-10)، تنها لایه بالای ابرها دیده می گردد كه سرعت آن 400 كیلومتر در ساعت است. اطلاعات ارسالی از سوی سفینه های فضایی كه به سطح زهره فرود آمدند نشان داد كه فشار جوی آن به 95 و دمای آن 460 درجه سانتیگراد است. وجود چنین وضعیتی دانشمندان را مجبور كرد كه پس از سال ها تحقیق برای كشف وضعیت جغرافیایی زهره و نقشه برداری از آن به جای دوربین های عكاسی، استفاده از امواج رادیویی را انتخاب كنند. بدین سان بود كه كاوشگران ونرا -15 و ونرا -16 توانستند با بهره گیری از یك سامانه نقشه برداری راداری چهره پوشیده زهره برای اولین بار بر روی زمینیان بگشایند.
ونرا -15 در 2 ژوئن 1983 از پایگاه فضایی بایكونور به فضا پرتاب شد و با فاصله پنج روز، همزادش یعنی ونرا-16 هم پرتاب شد كه دقیقا همان تجهیزات راداری ونرا -15 را به همراه داشت و وظایفش هم همانند همزادش بود.
برای دریافت اطلاعات از كاوشگرهای ونرا-15 و ونرا -16، دو آنتن بزرگ در آن زمان در اتحاد جماهیر شوروی مورد استفاده قرار گرفت - آنتن RT-70 در مركز ارتباطات فضایی دور پرواز با آینه 70 متری و آنتن RT-64 در حومه مسكو با قطر آینه 64 متر.
ونرا -15 در 10 اكتبر به محدوده سیاره زهره رسیده و چرخش به گرد این سیاره را با فاصله 38848 كیلومتر شروع كرد. سامانه راداری ونرا-15 نواری با 100 كیلومتر عرض و 7000 كیلومتر را در بر می گرفت. به تدریج مختصات مداری كاوشگر تغییر یافت و پس از اصلاحاتی به مدار جدید قطبی در اطراف سیاره زهره وارد شد. پارامترهای مدار عبارت بودند از: حداقل فاصله 873 كیلومتر و حداكثر فاصله حدود 65000 كیلومتر، با دوره مداری 23 ساعت 57 دقیقه 26 ثانیه.
ونوس -16 هم چند روز بعد در 14 اكتبر به مدار سیاره زهره راه پیدا كرد و با تغییری جزئی از نظر مختصات مداری، به تكمیل كار كاوشگر قبلی پرداخت.
دو ایستگاه، ونرا- 15 و ونرا -16، بیشتر از هشت ماه به كار خود ادامه دادند و توانستند نقشه نسبتا كاملی از سیاره زهره را تهیه و به زمین بفرستند. در زمان خود، این نقشه ها سهم ارزشمند ای در شناخت بیشتر سیاره زهره داشت و دانشمندان توانستند بعد از قرن ها انتظار چهره واقعی زهره را بی پرده ببینند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب